அலங்கரிக்கும் தீபம்

மயங்கும் இருளை மறுக்கும் ஒளியாய்,
மனங்களில் மேகம் களைக்கும் வான்மழையாய்,
அழகு தீபம் அலங்கரித்ததோர் தருணம்,
அறத்தை மொழியும் அகல் விளக்கமிது.

இருள் வாழும் இடம் தெரியாது,
ஓர் ஒளி வந்தால் தவம் முடியும்;
அந்த ஒளியாம் இந்நாள் வாழ்த்து,
அன்பெனும் வாசலில் அழைக்கின்றது.

அரசர் குடியில் தீபமிட்டார்,
ஆசையுடன் கூடி நாமும் கொண்டாடினோம்;
கவசம் போல் நம் குடும்பச் சங்கம்,
கனியும் கனலுமாய் மகிழ்ச்சி பரவுதே.

அமாவாசை மார்பில் உதிரும் ஒளியிது,
அன்பின் நறுமணப் பூங்காற்று இதுவே;
விரதம் போலும் பக்திப் பயணம்,
விழா நம்மை உயர்த்தும் உன்னதம்.

நல்லிணக்கம் வேரூன்றி வளம் துளைக்கும்,
நவதீபம் நம் நெஞ்சில் நிலை கொள்ளட்டும்;
தீயினை தீயால் வென்ற தினமே இது,
தீபாவளி நம் விழியின் தேனே!

Author

Related posts

கொங்கு வட்டாரவழக்கு – 11: பொழையாக்குப்பா

வழி நடத்தும் நிழல்கள்

நல்லாச்சி – 12